Κυριακή 1 Μαΐου 2016

RATATET jazz+ από την Bay Area

Σεξτέτο είναι οι Ratatet με μέλη τούς Paul Hanson μπασούν, τενόρο, John Gove τρομπόνι, Dillon Vado βιμπράφωνο, Greg Sankovich όργανο, πιάνο, Jeff Denson διάφορα μπάσα, φωνητικά και Alan Hall ντραμς (ο Hall είναι και ο leader του συγκροτήματος). Δίπλα σ’ αυτούς τους μουσικούς, σε ορισμένα tracks, ακούμε τρεις ακόμη παίκτες (guests δηλαδή), τον πολύ γνωστό μας από τους Oregon κορνίστα και ομποΐστα Paul McCandless, τον τσελίστα Joseph Hebert και τον κιμπορντίστα Jonathan Alford.
Αυτό που παρουσιάζουν οι Ratatet στο Arctic [Ridgeway Records, 2016] δεν είναι jazz με τη στενή έννοια. Οπωσδήποτε υπάρχουν ισχυρές jazz αναφορές, όμως δεν είναι οι μόνες. Εξίσου ορατοί, δηλαδή ακουστοί, είναι και οι κλασικοί υπαινιγμοί, οι κάπως rock ή και οι funk, μαζί με τους λατινοαμερικάνικους. Βεβαίως οι Oregon αποτελούν μιαν αναφορά –και όχι μόνον εξαιτίας της παρουσίας του McCandless– όμως επιρροές υπάρχουν και από προσωπικότητες πέραν της μουσικής, όπως τον εικαστικό Jean-Michel Basquiat (1960-1988) και τον επίσης εικαστικό και φωτογράφο Cy Twombly (1928-2011). Τούτο το λένε καθαρά οι Ratatet… δεν το λέω εγώ (εννοείται).
Οι συνθέσεις (όλες πρωτότυπες) έχουν κάτι από το contemporary κλίμα της Δυτικής Ακτής (στην Bay Area εξάλλου δραστηριοποιείται το σχήμα), με τα soli των πνευστών και τα γενικότερα παιξίματα ν’ ακούγονται συχνά πρωτότυπα και ουσιαστικά (όπως εκείνο του Hanson στο μπασούν στο “The marriage of Arnolfini” ή του μπασίστα Denson στο φερώνυμο “Arctic”). Γενικώς, ανιχνεύεται ποικιλία υφών και τεχνοτροπιών από σύνθεση σε σύνθεση, με αποτέλεσμα το συνολικό άκουσμα να δημιουργεί ωραία διάθεση στον ακροατή, για να μην μιλήσω για ευφορία. Είναι οι επαγγελματίες μουσικοί, θέλω να πω, που αν και άγνωστοι κατά το μάλλον ή ήττον, ξέρουν να παίζουν τις μουσικές που γουστάρουν στα δάχτυλά τους (στην περίπτωσή μας και κυριολεκτικώς). Ο Hall, ας πούμε, έχει σπουδάσει στο Berklee έχοντας βρεθεί στη σκηνή με διαφόρους… από τους καναδούς διασκεδαστές Cirque du Soleil μέχρι τον θρύλο Lee Konitz. Έτσι, η ανάγκη δημιουργίας μιας ευχάριστης μουσικής από τη μια μεριά, όπως και η βαθειά γνώση τού μουσικού αντικειμένου από την άλλη είναι ό,τι συντελεί σε τούτο το άψογο τελικό αποτέλεσμα.
Επαφή: www.ratatet.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου